Λαζαράκια

Το Σάββατο του Λαζάρου, δηλαδή εκείνο πριν από την Κυριακή των Βαΐων, τα παιδιά γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα ειδικά κάλαντα (Λαζαρικά) σε διάφορες παραλλαγές, που εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» του Λαζάρου.Οι Λαζαρίνες ήταν μικρά κορίτσια της ηλικίας των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου ή και μεγάλες γυναίκες, που το Σάββατο του Λαζάρου τραγουδούσαν και χόρευαν τα λαζαριανά τραγούδια, γυρνώντας από σπίτι σε σπίτι.Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας το έθιμο τηρείται ακόμη και σήμερα. Μικρά κορίτσια με καλαθάκια στολισμένα με λουλούδια της εποχής πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα κάλαντα του Λαζάρου και τους δίνουν αυγά, λουλούδια ή χρήματα.

Τα κάλαντα του Λαζάρου
Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
σου ’φέρε χαρτί και κομπολόι.

Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη,
γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.

Το κοφνάκι μου θέλει αυγά,
κι η τσεπούλα μου θέλει λεφτά.

Βάγια, Βάγια και Βαγιώ.
τρώνε ψάρι και κολιό.
Και την άλλη Κυριακή,
τρώνε το ψητό τ’ αρνί.

Τα Λαζαράκια είναι κουλουράκια που ζύμωναν οι γυναίκες για την ψυχή του Λάζαρου. Έχουν σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παρουσιάζεται ο Λάζαρος στις εικόνες. Αφού τα έπλαθαν, έβαζαν στη θέση των ματιών δυο γαρίφαλα, ενώ συνήθιζαν να φτιάχνουν τόσα λαζαράκια, όσα ήταν και τα παιδιά της κάθε οικογένειας. Σύμφωνα με το έθιμο, όποιος δεν φτιάξει λαζαράκια, δεν θα χορτάσει ψωμί.

Θέλοντας να τηρήσουμε το έθιμο ,γιατί σκοπός μας είναι να κρατήσουν οι επόμενες γενιές τις παραδόσεις του τόπου μας ,φτιάξαμε τα δυο τμήματα της Έκτης ,με τις δασκάλες Κανελλοπούλου Νικολίτσα και Μπάγια Εύη και σε συνεργασία με την εκπαιδευτικό των Αγγλικών Λουρίδα Κωνσταντίνα ,μυρωδάτα νηστίσιμα Λαζαράκια!!!

Τα παιδιά το χάρηκαν πολύ ...Κι εμείς μαζί τους...Και πιστέψτε μας...ήταν πεντανόστιμα!!!

                                          Και του χρόνου !!!Με υγεία!!!